มาตรา 420 ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทำต่อบุคคลอื่น โดยผิดกฎหมายให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิตก็ดี แก่ร่างกายก็ดี อนามัยก็ดี เสรีภาพก็ดี ทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดี ท่านว่า ผู้นั้นทำละเมิด จำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น
มาตรา 422 ถ้าความเสียหายเกิดแต่การฝ่าฝืนบทบังคับแห่ง กฎหมายใดอันมีที่ประสงค์เพื่อจะปกป้องบุคคลอื่น ๆ ผู้ใดทำการ ฝ่าฝืนเช่นนั้น ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าผู้นั้นเป็นผู้ผิด
ในทางที่เราจะหาโครงสร้างว่าสิ้งที่ว่าใครจะผิดให้หาข้อสังเกต ว่าใครเข้ามาตรา 422
เช่น นายฟ้า ขับรถเร็วกว่ากฎหมายกำหมดไว้ แล้วไปกระทำให้ก่อให้เกิดความเสียหา
กฎหมายให้สันนิษฐานไว้ว่า นายฟ้าผิด นายฟ้าต้องกระการเพือจะบอกต่อศาลว่าตนประมาณเอง
ในทางของมาตรา 420 กฎหมายได้บอกว่า ใครกระทำให้ใครเสียหายด้วยไม่มีสิทธ ต้องใช้เงินให้คนที่เสียหานั้น
มาตรา 422 ก็เลยจะบอกว่าให้ใครไม่มีสิทธ และต้องทำกระการพิสูจน์
